- təngdil
- прил. удручённый:1. подавленный. Təngdil halda в удручённом состоянии2. крайне огорчённый. Təngdil görünüş удручённый вид; təngdil olmaq быть удручённым
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
səngdil — f. daş ürəkli; zalım, rəhmsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təngdil — f. ürəyi darıxan; qəmli, kədərli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
namehriban — sif. və zərf <fars. na. . . və ər. mehriban> Mehriban olmayan, soyuq olan; sərt, şəfqətsiz. Əzəl gün mehr edərdin ta könül oldu giriftarın; Dönüb, ey səngdil, daşə, əcəb namehriban oldun. S. Ə. Ş.. Rüstəm kişinin sözləri qiyabi olaraq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nıqqıldamaq — f. Xəstəlikdən, ağrıdan inildəmək, zarıldamaq, şikayətlənmək, ax uf etmək. Bir də məni vurma, aman, səngdil; Rəhm elə, nıqqıldayıram indi mən. M. Ə. S.. Sübhanverdizadə ağ mələfəli yorğan döşək üzərində oturaraq xəstə kimi nıqqıldayırdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səvab — klas. bax savab. Mənim könlüm olubdur səngdil bütlər evi, Qövsi; Səvab üçün onu mən dəxi viyran etməyim, neylim? Q. Təbrizi. Halvanın və xeyrat plovlarının səvabı və lazım olmağını dananlar kafir və mürtəddirlər. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsər — is. <ər.> 1. İz, nişanə, əlamət, bir şeyin varlığına dəlalət edən hal. Əsər qalmamaq. Yorğunluqdan əsər yox idi. Üzündə həya əsəri yoxdur. – Cırıldayan arabanın çərxləri; Qazmış yolu, yerdə qalmış əsəri. A. S.. Könlündə qalmadı insaf əsəri; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti